Κατά την ιδίαν πεδινήν οδόν μίαν ώραν προβαίνοντες (απὸ το Βόλο), ερχόμεθα εις τα Λεχώνια. Αυτά κείνται επί μιας με χωράφια, αμπέλους, κήπους νεραντζίων, κίτρων και άλλων διαφόρων οπωρίμων δέντρων φυτευμένης πεδιάδος...

(Νεωτάτη της Θεσσαλίας Χωρογραφία-Ιωάννης Αναστασίου Λεονάρδος, 1836)

Π Ρ Ο Σ Ο Χ Η ! Μπορείτε να αντιγράφετε κείμενα κ.ά. από το ιστολόγιο. Αυτό, ΔΕΝ αποκλείει αναφορά στην ΠΗΓΗ. - Φωτογραφίες άλλων να μην ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝΤΑΙ - Ιδιωτικά αρχεία να ΜΗΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝΤΑΙ.

Παρασκευή 3 Οκτωβρίου 2014

Μία ανεπάντεχη συνάντηση!

Στο «Αρχοντικό Τέρπου»- Άγ. Βλάσιος. 
Από αριστερά η κ.Sylvia D., ο κ.Eduardo, η κ.Julie H. A. D., 
και η κ. H.Maria D. N.
Σήμερα, θα ήθελα να κάνω μιαν ανάρτηση τελείως διαφορετική απ’ όλες τις προηγούμενες, που όμως σχετίζεται με κάποιες!
Παλιότερα σ’ αυτό το ιστολόγιο είχαν δημοσιευτεί -σε πέντε αναρτήσεις- στοιχεία για την τραγική οικογένεια Παναγή Τοπάλη. (ΕΔΩ) 
Η ολλανδή σύζυγός του Λουκία είχε έναν αδελφό τον Henri Richard Alexander van Schelle. Ο Henri μετακόμισε στη Βραζιλία όπου και πέθανε στα 1918 από ισπανική γρίπη. Ο αδελφός της είχε πέντε παιδιά.
Το τελευταίο απ’ τα παιδιά του ήταν η Marguerite Henriette Richarda Alexandra van Schelle, μητέρα των παρακάτω κυριών, που αυτές τις μέρες βρέθηκαν στα Λεχώνια. Γεννήθηκε τον Απρίλιο του 1919 και πέθανε πρόσφατα. Από το γάμο της απέκτησε τρία παιδιά. Τη Maria, τη Julie και τον Willem Alexander. 
H κ. Maria DN., η αδελφή της κ. Julie HAD. με το σύζυγό της κ. Eduardo και η κ. Sylvia D. ελληνικής καταγωγής που έκανε και τη μετάφραση, έφτασαν ως την περιοχή μας ψάχνοντας τη διαδρομή της ζωής, αλλά και πληροφορίες του τραγικού θανάτου της Λουκίας Π. Τοπάλη (Lucie van Schelle) και της κόρης της Σοφίας στα 1944. Είναι όλοι κάτοικοι περιοχής του Sao Paulo της Βραζιλίας.
 Ήταν διακαής πόθος τους να έρθουν στον τόπο όπου έζησε η πρόγονός τους και να συγκεντρώσουν οποιεσδήποτε πληροφορίες υπάρχουν.
 Ήταν μια απόδοση τιμής στις ηρωίδες, αλλά κι ευγνωμοσύνης ως κληρονόμων!
Σκοπός τους ακόμη είναι εκ μέρους τους, η κατασκευή και τοποθέτηση μνημείου στο χώρο του μαρτυρίου, αφού το υπάρχον «η μουριά», είναι αφιερωμένο γενικά στην Εθνική Αντίσταση.
Συναντήθηκαν στην περιοχή με όλους όσοι είχαν πληροφορίες σχετικές, αλλά και θυμούνταν ο,τιδήποτε ή τις είχαν γνωρίσει. Μεταξύ αυτών ο λεχωνίτης παλαίμαχος δημοσιογράφος Γιάννης Μαντίδης που τώρα συγγράφει σχετικό βιβλίο, ο λεχωνίτης συλλέκτης Ν.Μαστρογιάννης, οι λεχωνίτισσες αδελφές Σαράφη, αλλά κι ο γράφων.(*)
Μετά από τηλεφώνημα κλείστηκε μια συνάντηση και η συζήτηση κύλησε με ερωτήσεις, γνώμες, αλλά και νέες πληροφορίες εκ μέρους τους. Έτσι:
1.    Το 1945 δύο απ’ τα αδέλφια της Marguerite Henriette Richarda Alexandra van Schelle, μητέρας των παραπάνω κυριών, ήλθαν στην Αθήνα αναζητώντας τα ίχνη της Λουκίας. Ψάχνοντας με δικηγόρο, έμαθαν στην τραγική ιστορία της.   
2.    Μετά τον οικτρό θάνατο της συγγενούς-θείας τους, μπήκε το θέμα της κληρονομιάς, μιας και ο σύζυγος Παναγής και τα παιδιά της Κων-νος και Σοφία είχαν πεθάνει. Υπήρχαν όμως κι απ’ την πλευρά του Π. Τοπάλη συγγενείς από την αδελφή του Ελένη συζ. Αργυρόπουλου. Τότε άρχισε δικαστική διαμάχη. Σύμφωνα με τα λεγόμενά τους λοιπόν, τα δικαστήρια μελέτησαν κι επεξεργάστηκαν τη γνωστή φωτογραφία του απαγχονισμού κι αποφάνθηκαν πως τελευταία εξέπνευσε η Λουκία! (Τα ναζιστικά υποκείμενα κι οι ντόπιοι συνεργάτες τους -φαίνεται- πως κρέμασαν πρώτα τη Σοφία! Τι χειρότερο σε μια μάνα να βλέπει να πεθαίνει το παιδί της!)
Έτσι οι συγγενείς της Λουκίας δικαιούνταν κι αυτοί μερίδιο της τεράστιας ακίνητης περιουσίας Τοπάλη, αφού οι κινητές αξίες είχαν διαμοιραστεί απ’ τους δημίους τους!
3.    Στα 1947 ελβετικό δικαστήριο επιδίκασε κληρονόμους και την οικογένεια Van  Schelle, οπότε μετά από συνεννόηση μεταξύ των κληρονόμων οι της αδελφής Παναγή πήραν την περιουσία της Ελλάδας και τα αδέλφια της Λουκίας την περιουσία στην Ελβετία.  
4.    Η γιαγιά των Van Schelle, μοίρασε μετά την περιουσία στα πέντε της παιδιά.  

Αύριο μετά τις διάφορες επαφές τους και τη γνωριμία με την περιοχή μας, επιστρέφουν στον τόπο τους. Ελπίζω να καλύφτηκαν απ’ τις απαντήσεις, αλλά και να χάρηκαν τη γαλήνη του Παγασητικού! 
Καλό τους ταξίδι!

(*) Με την ευκαιρία αυτή, όποιοι/ες έχετε στοιχεία (φωτογραφίες, κείμενα, διηγήσεις κ.ά) για την τραγική αυτή υπόθεση, παρακαλώ, να τα κάνετε κτήμα όλων μας κοινοποιώντας τα!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου