Η Λαμπρά

Καρτ ποστάλ του Κ. Ζημέρη.
Αρχείο του ΔΗΚΙ Βόλου

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ, αγαπητές/οί αναγνώστριες/ες…

με ένα ποίημα του γνωστού Νικ. Ι. Γιαννόπουλου (Ήπειρος 1866-Αλμυρός 1945), αρχαιολόγου, μελετητή της Ιστορίας του τόπου μας, λόγιου, ιδρυτή του Μουσείου Αλμυρού, επιμελητή του Μουσείου Βόλου και συγγραφέα.

Η Λαμπρά

Έφτασε πάλιν η Λαμπρίτσα, 

Η καλή μας ημερίτσα.

Σήμερον Χριστός ανέστη, 

Ουρανός και γη εξέστη. 

Σήμερον η Παναγία 

Και η Μάρθα κ’ η Μαρία, 

Η Σωσάννα και Σαλώμη. 

Και με ταις λοιπαίς ακόμη, 

Έστησαν χορόν μεγάλον, 

Το «Χριστός ανέστη», ψάλλουν. 

Έχουν και παιγνίτας όλους 

Τους προφήτας κι αποστόλους. 

Ο Δαυίδ παίζει την λύραν 

Με την δεξιάν του χείρα. 

Ησαΐας το κανόνι 

Με αυτήν το ανταμόνει. 

Ιεζεκιήλ το τέλφι, 

Δανιήλ βγαίνει με κέφι, 

Το τζιφούρι Σοφονίας 

Μαγλαμάν ο Ζαχαρίας, 

Τον ζουρνάν δε ο Αγγαίος 

Το παράβλι ο Θαδδαίος. 

Και λοιποί οι Αποστόλοι 

Τραγωδούν, χορεύουν όλοι. 

Στην αρχήν έχουν τον Πέτρον, 

Και χορεύουν με το μέτρον. 

Και κατόπιν τον Ανδρέαν 

Κ’ έκραξε το έα έα. 

Και κοντά ο Ιωαννης 

Κ’ έλεγε «Χριστός ανέστη», 

Και οι εναπολειφθέντες 

είπον «αληθώς ανέστη». 

Τον Ιάκωβον μαζύ τους 

Χαίρεται πολλά ψυχή τους. 

Έρχετ’ ο Ματθαίος πάλιν, 

Με στολήν λαμπράν μεγάλην. 

Τον Θωμάν έχ’ απ' το χέρι 

Και εις τον χορόν τον φέρει. 

Και λοιπόν οι Αποστόλοι 

Τραγωδούν, χορεύουν όλοι. 

Το τραγούδι τους μελάτο 

Εύμορφον και μυρωδάτο.

Και να ζήτε από χρόνου 

Και εδώ το τελειόνου.

Αλμυρός ͵αϡα΄ (1901)